Ogłoszenia duszpasterskie na XVIII niedzielę zwykła, 31.07.2016r.

przez | 30 lipca 2016

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

XVIII niedziela zwykła, 31.07. 2016 r.

Dobiega końca piękny festiwal wiary i młodości, jaki przez ostanie 10 dni przeżywaliśmy w naszej Ojczyźnie podczas XXXI Światowych Dni Młodzieży i wizyty papieża Franciszka. Dziś przypada kulminacyjny moment dni młodzieży – tzw. Msza posłania pod przewodnictwem Ojca Świętego. Powierzajmy Bogu papieża Franciszka i młodzież całego świata, aby swoje życie opierała na Ewangelii Chrystusa Pana.

1. Dziękuję rodzinom za zadbanie o czystość kościoła. Proszę, aby trud porządku w świątyni podjęły rodziny z osiedla – ul. Czysta 1C i blok 2 ABC. Proszę, nie kupować kwiatów- bo już zamówiłem kwiaty- można złożyć ofiarę. Sprzątanie kościoła musimy zrobić w piątek, bo trzeba przygotować świątynię do Uroczystości Odpustowych ku Czci św. Filomeny, które odbędą się w sobotę. Proszę was, drodzy, kto może przyjść w czwartek i piątek popołudniu i musimy uporządkować teren wokół kościoła po pracach budowlanych. Kościół jest naszą wizytówką. „Jak nas widzą tak nas piszą”. Przyjedzie wielu pielgrzymów i chcemy, żeby wynieśli o nas jak najlepsze wrażenie.

Od 3 sierpnia do 11 sierpnia nowenna do św. Filomeny po Mszy św.

W sobotę główne uroczystości odpustowe. Msza św. o . 11.00. Uroczystości uświetni – będzie przewodniczył i kazanie wygłosi ks. Zbigniew Neumuller z Archidiecezji Gdańskiej. Będą obecni księża z dekanatu i i zaproszeni goście ( m.in. ks. kan. Tadeusz Szopa, dziekan dekanatu Sobótka, ks. kan. Wiesław Ciesielski, ks. Jan Dochniak. Znajdźcie moi drodzy czas, zaproście na te uroczystości rodzinę i znajomych.

O. g. 13.00 – po Mszy św.- chcemy przyjąć pielgrzymów obiadem w Sali Wiejskiej. Przygotowujemy obiad dla 150 osób. Już dziękuję paniom, Radzie Parafialnej, Stowarzyszeniu, Sołtysowi za zaangażowanie. Już dziś wyrażam słowa wdzięczności osobom, które zaofiarowały się do pomocy i przyniesienia produktów i złożyły ofiary. Gdyby ktoś chciał wesprzeć finansowo to mile jest widziane. Mam prośbę do Pań- o upieczenie ciast dla pielgrzymów. Można zgłaszać się do mnie i zapisać. Proszę, aby zorganizowały się osoby- Koło Żywego Różańca- i wzięły chorągwie.

Zapraszam dzieci sypiące kwiaty – tak jak na Boże Ciało. Również przed Msza proszę, aby zgłaszały się do Pani Eli Gajdy dziewczyny – od 6 klasy- do orszaku św. Filomeny.

O godz. 15.00 będzie wystawiony spektakl o życiu św. Filomeny w kościele w reżyserii p. Elżbiety Gajda. Po spektaklu będzie nabożeństwo ku czci naszej Patronki z możliwością uczczenia relikwii i przyjęcia oleju św. Filomeny.

Spowiedź św. przed odpustem w czwartek i piątek przed Mszą św.

2. Zapowiedzi przedślubne:

-Michał Siudek, kawaler, zam. Racławice Wielkie i Malwina Wasilewska , panna, rz-kat. Zam. Krzyżowice zap. III

– Bartłomiej Biela, wolny, rz-kat zam. Pietrzykowice i Wioletta Gromek, wolna, rz-kat, zam. Pietrzykowice

– Marcin Polis, wolny, rz-kat, zam. Mirosławice i Małgorzata Sadło, wolna, rz-kat, zam. Bąki

3. Z naszej parafii jest organizowana 8-dniowa pielgrzymka do Medżugorie połączona ze zwiedzaniem i odpoczynkiem nad Adriatykiem. Pielgrzymka będzie od 11 września autokarem. Możemy pobrać program ramowy w zakrystii i zapisać się. Jest jeszcze kilka miejsc.

4. W piątek przed południem odwiedzę chorych z sakramentalną posługą. W niedzielę po sumie zmiana tajemnic Żywego Różańca.

5. Obraz św. Dominika z ołtarza bocznego został oddany do restauracji. Znalazł się sponsor- darczyńca. Nazwisko

podam jak obraz powróci odnowiony. Jest to piękny gest. Dobrodzieja zapisujemy złotymi zgłoskami

  1. Za tydzień dyżuruje Rada Parafialna. Można wpłacić ofiarę na remont kościoła lub pobrać przekaz na ten cel.Komunikat Rady Parafialnej.

Intencje mszalne:

środa- g. 18.00 W intencji P. Magdy Porter i jej rodziny- o Boże błog, siły, zdrowie za wstawiennictwem św.

Filomeny

czwartek- g. 18.00-

piątek- g. 18.00- W sprawie Bogu wiadomej – o miłość w rodzinie

Sobota- g. 11.00- Odputowa- Za Parafian, Pielgrzymów i wszystkich czcicieli św. Filomeny

g. 18.00- + Katarzyna Radosz- od Teresy Wietrzyk z rodziną

Niedziela, 7 sierpnia 2016r.

g. 8.00- rez. P. Glinkowska

g. 10.00- + Leon Statek w 10 m. po sm., + Anna Statek

g. 12.00- ++ rodziców: Helena i Marian, + teściów: Regina i Henryk, +szwagier Ryszard

 

ODPUSTY:  

W ciągu roku liturgicznego każda parafia przynajmniej raz przeżywa uroczystość odpustową. W tym dniu w sposób szczególny czci się patrona parafii, czyli są to jakby imieniny parafii.Zbliża się odpust w parafii! Jeszcze do niedawna ogłoszenie proboszcza o odpuście parafialnym poruszało całą parafię i mobilizowało wielu ludzi. Specjalnie sprzątano kościół, przygotowywano wszystkie obrazy, sztandary i chorągwie na uroczystą procesję. Nie mogło zabraknąć orkiestry i dziewczynek sypiących kwiaty. Zadaniem proboszcza było zaproszenie okolicznych księży i dobrego kaznodziei odpustowego, który swoją nauką miał poruszyć ludzkie sumienia. Cieszyli się dorośli, gdyż odpust stwarzał okazję do zaproszenia najbliższych i zjedzenia uroczystego obiadu. Dziś, zwłaszcza w większych miastach, wiele z tych tradycji zanika i dlatego warto przypomnieć trochę historii i znaczenie odpustów parafialnych.

Trochę historii

Odpust parafialny jest świętem patronalnym kościoła parafialnego. W pierwszych wiekach chrześcijanie nie budowali kościołów do sprawowania kultu. Eucharystię sprawowano w prywatnych domach, które nazywano Domus Ecclesiae, czyli Kościoły Domowe. Od IV wieku, po uzyskaniu wolności, chrześcijanie zaczęli budować kościoły. Były to przede wszystkim bazyliki i tzw. aedicula (mały budynek, kościółek). Te ostatnie wznoszono na grobach lub w miejscach męczeńskiej śmierci chrześcijan. Z czasem małe pomniki i ołtarze stawały się budynkami kościelnymi. Wybór miejsca nie był więc przypadkowy. Budowano kościoły w miejscach, gdzie istniał kult świętych, zwłaszcza męczenników. Dzięki temu kościoły otrzymywały swoich świętych patronów. Troszczono się także, aby w nowym kościele znajdowały się relikwie świętego. Pierwsze kościoły przyjmowały za swoich patronów zwłaszcza Apostołów i świętych męczenników. Potem dedykowano nowe kościoły Najświętszej Maryi Pannie, a w wiekach późniejszych także Jezusowi Chrystusowi, Duchowi Świętemu oraz odwoływano się do przymiotów boskich (np. Opatrzności Bożej, Miłosierdzia Bożego) i wydarzeń zbawczych. Dzień nadania tytułu kościołowi stawał się świętem kościoła i parafii. 

Święto patrona

Kult relikwii rozwinął się szczególnie w Średniowieczu. Budowa nowego kościoła, a zwłaszcza ołtarza wymagała posiadania relikwii jakiegoś świętego. Święty, którego relikwie zdobyto i umieszczono w ołtarzu w sposób naturalny stawał się patronem kościoła. Ponieważ w kościołach budowano zwykle kilka ołtarzy, w których umieszczano relikwie wielu świętych, stąd miały one wielu patronów. Dzień, w którym wspominano w liturgii świętego patrona stał się świętem kościoła i parafii z nim związanej. W parafialne święto, oprócz uroczystej Mszy św., organizowano procesje, przedstawienia obrazujące życie czczonego świętego, urządzano wspólne zabawy i uczty. W późniejszych wiekach uczestnictwo w święcie patrona kościoła dawało możliwość uzyskania odpustów. Wtedy też święto patronalne kościoła zaczęto nazywać odpustem parafialnym. Możliwość uzyskania odpustów zmieniła charakter parafialnego święta. Podkreślano konieczność pokuty i nawrócenia. Przed uroczystością odpustową organizowano specjalne przygotowania, gdzie ważne miejsce zajmowała spowiedź. 

Święto wspólnoty

Po Soborze Watykańskim II sprawę parafialnych odpustów regulują zwykle synody poszczególnych diecezji. Zwykle podkreślają one, że święto patronalne kościoła parafialnego należy obchodzić uroczyście, zachowując dotychczasowe zwyczaje parafialne. Należy także dążyć do wyrobienia właściwego zrozumienia odpustu u wiernych. Wymaga to skierowania całej uwagi duszpasterskiej na przeżycie duchowe święta patronalnego parafii. Zachęca się do korzystania z Sakramentu Pokuty, uczestnictwa we Mszy św., procesji oraz innych modlitwach dziękczynnych i błagalnych. Główna Msza św. celebrowana w odpust powinna być ofiarowana za wszystkich parafian. Została zachowana praktyka udzielania odpustu związana z uczestnictwem w uroczystościach parafialnych. Dla uzyskania odpustu wymagane są zwykłe warunki, czyli stan łaski uświęcającej, odmówienie modlitwy Ojcze nasz i Wierzę w Boga oraz modlitwy w intencjach Ojca Świętego. Wszystkie inne zwyczaje i praktyki zewnętrzne związane z parafialnym odpustem mają znaczenie drugorzędne. Zwraca się także uwagę, że działalność różnych kramów odpustowych nie może przeszkadzać wiernym w uczestnictwie we Mszy św. Odpust parafialny, czyli święto patronalne kościoła parafialnego jest przede wszystkim świętem wspólnoty wiernych tworzącej daną parafię. To szczególny czas łaski i Bożego miłosierdzia. To dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej miłości, wyrażającej się w darze odpustu. W końcu daje okazję poznania świętego patrona parafii i uwielbienia Boga za jego orędownictwo i opiekę. Świętowanie odpustu parafialnego przypomina także o powołaniu do świętości każdego chrześcijanina. 

OGÓLNE UWAGI O ODPUSTACH

Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 992) i Katechizm Kościoła Katolickiego (n. 1471) definiują odpust następująco: «Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych».

Ogólnie rzecz biorąc, uzyskanie odpustów wymaga spełnienia określonych warunków i wykonania określonych dzieł.Aby uzyskać odpust zupełny lub częściowy, wierny powinien być – przynajmniej przed wykonaniem ostatnich czynności związanych z dziełem odpustowym – w stanie łaski uświęcającej.

Odpust zupełny można uzyskać tylko jeden raz dziennie. Aby go jednak otrzymać, wierny musi być w stanie łaski uświęcającej, a ponadto powinien: wzbudzić w sobie wewnętrzną postawę całkowitego oderwania od grzechu, także powszedniego; wyznać grzechy, przystępując do spowiedzi sakramentalnej; przyjąć komunię św.